Jak odpowiadasz na oczekiwania? G.Rubin twierdzi, że wszystkie lekcje trzeba bedzie wymyśleć na nowo
Co decyduje o naszej motywacji lub jej braku? Dlaczego do jednych zajęć zabieramy się chętnie i z entuzjazmem, a inne odkładamy w nieskończoność? Dlaczego jedni zawdzięczają sukces organizacjom, które wyznaczyły im ścieżkę kariery, a oni po tej ścieżce zmierzają, kiedy w tym samym czasie inni zaklinają, że ich sukces zaczął się wtedy, kiedy rozstali się z organizacjami i firmami, i zaczęli szefować sobie samym.
Gretchen Rubin, autorka specjalizująca się w tematyce budowania nawyków uważa, że to właśnie sposób w jaki reagujemy na zewnętrzne i wewnętrzne oczekiwania, decyduje o naszej motywacji. Na bazie tych założeń zbudowała model, który nazwała 4 Tendencjami, zgodnie z którym każdy z nas należy do jednej z 4 grup.
Sposób w jaki reagujemy na zewnętrzne i wewnętrzne oczekiwania, decyduje o naszej motywacji
- Prymusi to osoby, które dobrze reagują zarówno na wewnętrzne, jak i zewnętrzne oczekiwania.
- To co postanowią, zazwyczaj realizują – nawet jeśli nikt tego od nich nie wymaga.
- Nie potrzebują przymusu, przymus im przeszkadza.
- Można polegać, są dobrze zorganizowani. Plan, harmonogram, rutyna,
- Najlepiej odnajdują się w sytuacji jasno ustalonych reguł, które nie kwestionują, nawet… jeśli są nielogiczne.
- Źle reagują w sytuacji niepewności i niejasności.
- Wątpiący to osoby, które dobrze reagują na wewnętrzne oczekiwania, ale niechętnie realizują te zewnętrzne.
- Nie marnują czasu, jeśli nie widzą sensu.
- Uczuleni na próby narzucania.
- Szukają logiki, sensu, jak jest… pracują bez dodatkowych motywacji.
- Racjonalni, sceptyczni, przejmują inicjatywę, optymalizują.
- Lubią research, a jeśli nie ma informacji, wymagają jej.
- Źle pracują w zespole, jeśli przełożeni nie wzbudzają ich szacunku.
- Zobligowani to osoby, które dobrze reagują na zewnętrzne oczekiwania, ale mają problem z wewnętrznymi.
- Najlepiej jak mają nad sobą kontrolę. Są wówczas solidni i terminowi, jeśli coś przed kimś zadeklarowali.
- Lubią być częścią systemu.
- Gdy dają komuś przykład np. dzieciom.
- Gorzej im idzie z realizacją własnych celów, za które nikt ich nie rozlicza.
- Gorzej w wolnych zawodach, lepiej z coachem.
- Poza biurem i bez kontroli źle sobie radzą.
- Buntownicy to osoby, które źle reagują zarówno na wewnętrzne, jaki i zewnętrzne oczekiwania.
- Lubią wolność, nie znoszą granic, lub że “coś wypada”.
- Łamią zasady, nie znoszą rutyny, procedur.
- Najlepiej jako kierownicy, gorzej członkowie zespołu.
- Lepiej pracują zdalnie, chcą rozumieć sens.
Gretchen Rubin udostępnia na swojej stronie darmowy test sprawdzający, do której tendencji jest nam najbliżej. Test kończy się dokładną charakterystyką tendencji i kilkoma rekomendacjami.
Dlaczego wybrałem ten temat i model?
W zależności od grupy, do której jest nam najbliżej możesz trafniej formułować cele i skuteczniej się do nich motywować
Ma to kolosalne znaczenia dla nauki dziecka w domu w formule nauczania indywidualnego lub samokształcenia kierowanego przez rodzica. Ale bądźmy szczerzy. Dotyczy to nauki w ogóle, niezależnie czy wybierasz się teraz na ketle, czy zamierzasz zrobić studia podyplomowe w formule elearning.
W zależności od grupy, do której jest nam najbliżej możesz trafniej formułować cele i skuteczniej się do nich motywować. Przykładowo buntownika do pisania bloga przekona możliwość wyrażania swoich osobistych opinii i unikatowego punktu widzenia. Z kolei zobligowany będzie pisał chętniej, kiedy obieca coś swoim czytelnikom, albo będzie miał poczucie, że ktoś rozliczy go z jego pracy. Na koniec przypomnienie: to tylko model i nie zawsze będziemy jednoznacznie pasować do danej tendencji. Ale prawdopodobnie 1 z nich będzie dominować. Wykorzystajmy to.